Oyun terapisi yaraları sarıyor

Anne baba olmak dedektif üzere çocuğun hislerini anlamaya çalışmayı da gerektiriyor. Ebeveynlerin çocuk yetiştirirken ‘acaba bir şey mi oldu, şu an telaşlı mı, içine kapanıksa sebebi ne, bu davranışın gerisinde ne var’ üzere onlarca soruyla boğuştuğunu belirten Psikolog Şeyma Biçer Sancaktutan, “Tam da bu noktada oyun terapisi devreye giriyor. Son yıllarda ismini sıkça duyduğumuz bu sistem, çocukların iç dünyasını anlamanın en doğal ve tesirli yollarından biri” dedi.

Yetişkinler yaşadıklarını sözlerle anlatırken, çocukların ise oyun ve oyuncaklarla anlattığını söz eden Sancaktutan, “Oyun, çocukların kendilerini en rahat tabir ettikleri lisandır. Oyun terapisi ise bu lisanı kullanarak çocukların hislerini keşfetmesine, zorlandıkları hususlarla başa çıkmasına ve kendilerini daha güzel tabir edebilmelerine yardımcı olan yapılandırılmış bir terapi yöntemi” diye konuştu. Sancaktutan, çocukların bilişsel seviyesi, duygusal olgunluğuna nazaran değişmekle birlikte 2-12 yaş aralığındaki çocukların oyun terapisi alabileceğini söz etti.

Bazı çocukların hislerini açıkça lisana getiremediğini vurgulayan Sancaktutan, “Bu yüzden davranışları bir sinyal niteliğinde olabiliyor. Şayet çocuğunuzun korku, depresyon, travma, özgüven eksikliği, davranış sorunları, içine kapanıklık, öfke kontrolsüzlüğü, gerilim idaresi zahmetleri, boşanma süreci, kayıp ve yas tecrübeleri, toplumsal marifet eksikliği, kardeş kıskançlığı, fobiler, bağlanma meseleleri, ihmal yahut istismar, duygusal düzenleme zahmetleri üzere durumlarda zorlandığını fark ediyorsanız, oyun terapisi hayli yararlı olabilir. Sorunun sıklığı ve şiddeti ağırsa, hayatın kalitesini olumsuz seviyede etkiliyorsa kesinlikle uzmana başvurmak gerekir” sözlerini kullandı. Oyun terapisinin kurucularından biri olan Virginia Axline’ın ‘Kuşlar uçar, balıklar yüzer, çocuklar ise oyun oynar’ kelamına dikkat çeken Sancaktutan, “İşte bu yüzden bazen çocuğunuzun oyununa derinlemesine bakmak, onun iç dünyasını anlamanın ve size söylemek istediklerini keşfetmenin birinci adımı olabilir” halinde konuştu.

Oyun terapisi süreci, çocuğun muhtaçlığına ve uzmanların kullandığı formüllere nazaran şekilleniyor. Birinci olarak ebeveynlerle görüşülerek çocuğun yaşadığı meseleler ve bunların beklenen sebepleri bedellendiriliyor. Daha sonra terapist, çocuğun kendini inançta hissedeceği özel olarak tasarlanmış bir oyun odasında onunla vakit geçiriyor. Bu süreçte çocuğun hislerine hitap eden oyunların oynanırken, kıssaların anlatıldığını tabir eden Sancaktutan, “Çocuk kendi temposunda iç dünyasını keşfetmeye başlıyor. Uzmanın çocukla kurduğu inançlı bağ ise çocuğun dünyaya ve insanlara bakışını da olumlu istikamette etkiliyor. Her çocuk farklıdır, münasebetiyle oyun terapisinin müddeti de çocuğun muhtaçlığına nazaran değişkenlik gösterdiği unutul-mamalı” sözlerini kullandı.

Oyun terapisinin çocukların hislerini daha düzgün anlatmasına imkan tanıdığını vurgulayan Sancaktutan, şöyle konuştu: “Çocukların özgüvenini artıran, duygusal dayanıklılığını güçlendiren bu yol, ağır hisleri yönetmeye de yardımcı oluyor. Bilhassa travmatik tecrübe yaşayan çocuklar için inançlı alan sağlayan Oyun Terapisi, olumsuz durumlarla başa çıkma marifetlerini geliştirerek duygusal güç kazandırırken, çocuklara sorun çözme hüneri toplumsal ortamlarda daha yeterli bağlantı kurabilme ve akran münasebetlerini güçlendirmeye yardımcı oluyor. Aile ile iş birliği yapıldığında ise çocuk-ebeveyn bağını düzenleyerek, aile bağlarını güçlendiriyor.”